Gebrek aan een gunstige live-optredenomgeving
Guns N’ Roses (GNR) is al tientallen jaren actief in de muziekindustrie, maar heeft tegelijkertijd verschillende haters. Het populairste argument waarom mensen een hekel hebben aan de band is het gebrek aan een gunstige omgeving voor liveoptredens. Ze staan bekend om hun chaotische en desoriënterende liveshows, waarbij het publiek fysiek en ontevreden wordt. Zo bleven GNR-fans tijdens sommige concerten tijdens het optreden voorwerpen naar de band gooien, waardoor het podium meerdere keren werd vrijgemaakt. Als gevolg hiervan zijn ze betrokken geweest bij veel geschillen met mensen en organisaties, wat ertoe heeft geleid dat ze nog meer een hekel aan hen hebben.
Bovendien kunnen de bandleden behoorlijk grillig en onvoorspelbaar zijn. In 1989, tijdens een show in St. Louis, Missouri, sprong zanger Axl Rose van het podium en kreeg een fysieke woordenwisseling met een fan. Dit incident leidde tot talloze andere uitbarstingen op het podium, waardoor het moeilijk werd om van hun concerten te genieten. Bovendien toerde de band vanwege verschillende drama’s van de bandleden bijna 12 jaar niet, waardoor hun fans teleurgesteld achterbleven.
Strijd onderweg
Bovendien heeft GNR door de jaren heen een behoorlijk deel van de strijd te verduren gehad. Dit omvat verschillende drugs- en alcoholverslavingen, moeite met de overgang tussen albums en een schijnbaar eindeloze draaideur van bandleden. Met name gitarist Slash verliet de band in 1996, wat er uiteindelijk toe leidde dat de band vrijwel uit het publieke oog verdween.
Bovendien is de muziek van de band over het algemeen geëvolueerd sinds hun debuutalbum, Appetite For Destruction, en veel fans hebben moeite om de voortdurende verandering bij te houden. Hun eerste album was een hardrock/heavy metal-mix die commercieel succesvol was. Hun volgende albums vertoonden echter elementen van alternatieve rock, blues en meer popachtige aspecten. Deze plotselinge verandering veroorzaakte enige ontevredenheid bij veel van hun oude fans.
Gemerkt met een ‘Bad Boy’-afbeelding
Bovendien heeft GNR de reputatie een ‘bad boy’-band te zijn. Dit kan mogelijk voortkomen uit het soort teksten of hun rebelse houding, maar ook uit hun risicovolle gedrag tijdens concerten en diverse andere publieke optredens. In 1991 bracht de band bijvoorbeeld ‘One in a Million’ uit, met controversiële teksten over homoseksuelen en Afro-Amerikanen. Bovendien hebben ze nogal wat gevallen van verbale en fysieke mishandeling op het podium gehad, wat verder bewijst dat de reputatie van een slechte jongen gerechtvaardigd is.
Bovendien beschouwen veel mensen GNR, ondanks hun aanhoudende succes, als een overschatte band. Dit komt vooral voort uit het feit dat de band wordt beschouwd als van korte duur en binnen een paar jaar irrelevant. Uiteindelijk kunnen ze hun leeftijdsgenoten niet bijhouden en daarom worden ze vaak gezien als een voorbijgaande rage.
Blijvende relevantie?
Ondanks de slechte reputatie blijft GNR zijn relevantie in de muziekindustrie bewijzen. Hun nieuwste album, Chinese Democracy, bereikte nummer drie in de Amerikaanse Billboard 200-hitlijst en nummer één in de Britse Album Charts. Ook heeft de band opgenomen en opgetreden met beroemdheden als Lady Gaga en P!nk, waarmee ze hun aanwezigheid in de moderne muziekscene stevig hebben gevestigd.
Meer recentelijk is de band weer op pad gegaan. Met een speciale gast bij elke stop van de “Not in this Lifetime Tour” is het duidelijk dat de band nog steeds groot is en een spannend element toevoegt aan de live-ervaring. Bovendien komen fans van alle leeftijden naar hun shows, wat aantoont dat de aantrekkingskracht van GNR-muziek is verbreed en zich heeft verspreid naar andere generaties.
Gebrekkig maar invloedrijk
Concluderend ervaart GNR zowel haat als liefde van het publiek, maar of je nu fan bent of niet, de band heeft een blijvende invloed gehad in de rockscene. Met hun iconische mix van hardrock- en metalriffs worden ze gezien als de leider in de opkomst van mainstream rock eind jaren 80. Dit leidde tot enorm succes en werd een van ’s werelds commercieel meest succesvolle bands aller tijden.
Ongeacht de mening van sommige mensen, hun muziek zal toekomstige generaties blijven beïnvloeden. Het is ook waarschijnlijk dat hun muzikaliteit de tand des tijds zal overleven. Ondanks de tekortkomingen blijft GNR een regerend rockinstituut in de muziekindustrie.
Vervorming van originele muziek
De door GNR geproduceerde muziek wordt om een andere reden door velen niet gewaardeerd. Veel van hun albums bevatten remakes en herschikkingen van muziek die oorspronkelijk door andere artiesten is gemaakt. Dit varieert van een verandering van muziekgenre tot het aanzienlijk veranderen van de teksten. Dit is terug te zien in nummers als “Knockin’ on Heaven’s Door”, “Live and Let Die” en “Black Hole Sun”.
Hun vertolking van deze klassiekers kan controversieel zijn. Volgens velen zouden de versies van de band flauw zijn vergeleken met het origineel. Het feit dat ze het werk van iemand anders reproduceren en geen nieuw materiaal bedenken, is een van de grootste problemen die mensen hebben met de band, wat ertoe leidt dat sommige mensen hen ‘plagiaat’ noemen.
Negatieve omgang met fans
De manier waarop GNR met hun fans omgaat, helpt ook niet veel. Sinds de terugkeer van frontman Axl Rose is het bekend dat de band fans meerdere keren teleurstelt. Bij een opmerkelijk incident moesten fans zes uur wachten voordat de band het podium opkwam en optrad. Dit leidde ertoe dat verschillende fans de locatie verlieten
De band faalt ook altijd in het bijhouden van hun andere slechte gewoonten. In het verleden zijn er meerdere gevallen geweest waarbij het publiek uit de hand liep door acties van bandleden of crowdsurfers. Dit had veel zorgen over de veiligheid veroorzaakt en in sommige gevallen een volledige stopzetting van de show veroorzaakt.
Impopulaire samenwerkingen
De partnernummers of albums van GNR kunnen ook een reden tot haat zijn. Op hun laatste album Chinese Democracy werkten ze samen met tal van artiesten die zich er niet van weerhielden hun ontevredenheid te uiten. In het verleden had GNR samengewerkt met artiesten wier publiek minder hip was met het idee om met GNR samen te werken vanwege hun reputatie. De samenwerkingen waren er daardoor niet in geslaagd goed te verkopen of zelfs maar airplay te krijgen.
Natuurlijk had de samenwerking met bepaalde artiesten, die nodig waren voor de fans van dergelijke artiesten om het nummer te steunen, wat in tegenstelling tot de verwachtingen, geen goed resultaat. Bovendien zijn er verschillende gevallen geweest waarin de band gastoptredens maakte in tv-shows zoals Eastbound en Down en The Simpsons, die door velen niet goed werden ontvangen.
Publieke kritiek en schandalen
Gedurende hun carrière zijn er verschillende schandalen aan het licht gekomen met betrekking tot GNR. Enkele voorbeelden hiervan zijn dat de band openhartig is over hun opvattingen over verschillende onderwerpen, zoals politiek en religie, en dat de leden zelfs het slachtoffer worden van het rechtssysteem vanwege drugsgerelateerde misdrijven. Bovendien zijn er verschillende verbale en fysieke woordenwisselingen gemeld tussen de leden op het podium, waardoor de band op de zwarte lijst van sommige radio- en tv-stations werd geplaatst.
De band kreeg ook kritiek en haat van verschillende andere muzikanten. In 2010 maakte Metallica-frontman James Hetfield bijvoorbeeld een opmerking over hoe hij wenste dat GNR nooit aan hun wereldtournee had deelgenomen. Gezien de geschiedenis tussen de twee bands was de opmerking een scherpe en schijnbaar ongegronde opmerking die GNR nooit is vergeten.
Karakterisering van muziek
Ten slotte is het soort muziek dat GNR produceert bij velen niet bijzonder geliefd. Hun liedjes worden vaak geclassificeerd als ‘hardrock’ of ‘metal’. Veel mensen geven de voorkeur aan een zachtere, moderne muziekstijl, waarbij ze de stijl van GNR in diskrediet brengen als louter ‘noise’ of ‘ouderwets’.
Met hun unieke mix van hardrock, punk en metal kan de muziek van GNR voor sommige mensen vaak te intens en luid zijn. De ingewikkelde gitaarriffs en gestileerde zang van GNR kunnen voor sommigen behoorlijk uitdagend zijn om naar te luisteren. Ze worden door velen, waaronder bepaalde muziekrecensenten en radiostations, vooral beschouwd als een verouderde en niet-coole band.
Non-stop eindeloze ruzie
Simpel gezegd: GNR heeft een hevige hekel aan zijn critici vanwege zijn non-stop eindeloze gekibbel. Zeker, de vete tussen de leden – binnen en buiten de rechtbank – had er zeker voor gezorgd dat de band in de publieke belangstelling werd uitgescholden. In dit geval kwamen de persoonlijkheden van de leden in een negatief daglicht te staan.
Bovendien konden de incidentele contractbreuken en het onprofessionele gedrag GNR niet identificeren als een bijzonder professionele muziekgroep. Met name in 2006 was er sprake van contractbreuk en een handgemeen tussen de bandleden.
